ERVARINGEN VAN OUDERS

“Toen mijn ex-partner en ik gingen scheiden, was dat geen makkelijke tijd. We kwamen er zelf niet uit, en namen beiden een advocaat in de arm.

Op aanraden van een van onze advocaten hebben we toen een Kindbehartiger aangesteld, om de stem van onze kinderen een duidelijke positie te geven in de onderhandelingen.

We dachten eerst dat we hun mening wel wisten, maar kwamen er al snel achter dat ze niet helemaal eerlijk tegen ons durfden te zijn, uit angst ons teleur te stellen of te moeten kiezen. Dat was zo verdrietig om te zien, dat loyaliteitsconflict.

Door de gesprekken met de Kindbehartiger kwam er een duidelijk en onafhankelijk advies bij de rechter te liggen, wat hij ook heeft overgenomen. Dat gaf veel rust, zeker voor de kinderen, en dat is toch het allerbelangrijkste. Dat zij er niet verder de dupe van worden.”

“Je denkt dat je weet wat het beste is voor je kind, maar als je aan het scheiden bent, komt er zoveel op je af. Heel praktisch: hoe ontwerp je zo’n omgangsregeling? En hoe voorkom je al dat gesleep heen en weer?

Doordat de situatie zo gevoelig was, was het fijn een onafhankelijke partij erbij te hebben. Ik kon eerder suggesties van haar aannemen, dan van mijn ex-partner. En ik zag dat het opluchting gaf bij de kinderen. Die wilden gewoon een praktische oplossing en door. “

“We zeiden wel: je hoeft niet tussen ons te kiezen. Maar ja, kinderen hebben toch al snel dat gevoel. Bij de Kindbehartiger hadden ze een plek waar ze echt eerlijk durfden te zijn en niemand hoefden te pleasen. Het was niet altijd makkelijk, maar we zijn daardoor wel tot een regeling gekomen die in het belang van onze kinderen is.”

“Ik dacht eerst: ik vertel hen zo weinig mogelijk, want ik wil ze niet nóg meer belasten. Ze hebben al zoveel ruzie en spanning ervaren afgelopen jaren.

Wat echt een eyeopener voor me was, was dat de Kindbehartiger ons vertelde dat kinderen juist blij kunnen zijn met informatie en uitleg. Dat ze het dan snappen en kunnen ontspannen. De pijn van de scheiding blijft, maar we hoeven allemaal minder op onze tenen te lopen.”

“Ons kind zat midden in de puberteit toen we gingen scheiden. Hij had de neiging zich nogal terug te trekken en we wisten niet of dat kwam door de scheiding, of door de fase in zijn ontwikkeling.

Dat maakte het lastig om een regeling te bedenken, want dan zou hij het liefste bij één ouder willen wonen. Dat paste niet bij ons idee van co-ouderschap.

Door samen te werken met de Kindbehartiger leerden we wat onze zoon nodig had om gewoon kind en puber te zijn. Welk gedrag past bij zijn ontwikkeling. En welke regeling daarbij aansloot en in zijn belang was. Hij heeft ons ook geleerd om ‘bij je kind wonen’ en ‘een goede ouder zijn’ los te koppelen van elkaar. Dat gaf ruimte aan allerlei nieuwe mogelijkheden.

Dat betekende praktisch dat onze zoon fulltime bij zijn vader ging wonen, maar dat we creatieve oplossingen hebben gezocht zodat ik, zijn moeder, hem op andere momenten nog regelmatig kon zien. We werkten aan de relatie met ons kind en elkaar in plaats van dat er getouwtrek ontstond.

Zo gaan onze zoon en ik nu elke week samen lunchen in de stad en hebben we echt een momentje met elkaar. En ben ik actief in zijn sportclub, waar ik hem elk weekend zie.

Natuurlijk vind ik het verdrietig dat hij niet meer bij me woont, maar onze zoon heeft ook niet gekozen voor de scheiding. Ik ben heel trots dat zijn vader en ik in onze zoons belang een mooi plan hebben gemaakt, waar onze zoon uiteindelijk ook gelukkig mee is. Dat hadden we echt niet zonder de Kindbehartiger kunnen doen.”

“Ik snapte eerste niet zo goed waarom onze kinderen dachten dat ze de oorzaak waren van de scheiding. De Kindbehartiger vertelde me toen hoe dat kwam: juist de momenten dat wij als exen spanning ervaren, zijn de momenten dat we elkaar zien voor de kinderen. Op een rapportvergadering of een voetbalwedstrijd. Onze kinderen gingen dat verband toen leggen: jullie hebben spanning OMDAT wij er zijn, zonder ons hadden jullie geen ruzie gehad. Dat was een enorm inzicht voor ons.”

“Graag wil ik een mijlpaal met je delen, (meisje 12 jaar heeft met hulp van Kindbehartiger aan beide ouders haar voorkeur voor de middelbare school uitgesproken) beide ouders zijn akkoord. Dit was niet gelukt als de Kindbehartiger niet het belang van onze dochter voorop had gezet”.

“Het is moeizaam geweest voor iedereen maar ik heb inmiddels meer vertrouwen gekregen in een goede afloop. Mijn tevredenheid is groot en de inzet van de mediator en Kindbehartiger bewonderingswaardig, oprecht en altijd in belang van de kinderen. De samenwerking was er een die ik als prettig heb ervaren.”

“Ik heb de steun als fijn ervaren, al zijn we er nog niet, Door de Kindbehartiger kunnen we op een rustige manier tot besluiten komen, wat het beste is voor onze kinderen.”

“Onze zoon ging met plezier naar de Kindbehartiger. Ze hebben hem goed geholpen in zijn eigen mening durven geven. De samenwerking was goed. Ook fijn dat ze bij gesprekken op school konden zijn.”

“We zijn blij met de behaalde resultaten. We zien dat de kinderen weer goed in hun vel zitten en dat ze heel blij zijn met het gegeven dat wij als ouders weer kunnen praten. Wij zijn als ouders blij met het herstelde contact tussen ons, waarbij we deze stap hebben kunnen zetten dankzij de Kindbehartiger en de visie van de kinderen die ze ons hebben meegegeven.”

‘Onze dochter was merkbaar opgelucht dat haar stem is gehoord en vertaald. Dat heeft haar echt goed gedaan. Nu is het aan ons als haar ouders om invulling te geven aan de adviezen en te zorgen dat de situatie voor haar verbetert. Geen eenvoudige opgave, maar het eindverslag biedt ons hierin wel een goede leidraad.’